Vióulié-d'estiéu
Matthiola incana
Brassicaceae Cruciferae
Autre noum : Vióulié-blanc.
Noms en français : Giroflée des jardins, Violier.
Descripcioun :Lou vióulié-d'estiéu es uno pichoto planto lignouso que trachis dins li roucas en ribo de mar. Se recounèis en flour qu'aquéli embaumon e soun pulèu grando amé si petalo (de 20 à 30 mm) de coulour proun diferènto de cop, blanco, roso, pourpro. Li ramo claro porton li creto di fueio. Li boudousco soun longo e li grano alado (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 60(80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Matthiola
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à Juliet
Liò : Mar
- Roucas
- Paret
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Matthiola incana (L.) R.Br., 1812
Bouano-bruisso
Sideritis hyssopifolia
Lamiaceae Labiaceae
Nom en français : Crapaudine des Alpes.
Descripcioun :La bouano-bruisso èi devengudo pulèu raro au nostre. Se pòu pamens rescountra dins quàuqui relarg de basso Prouvènço e dis Aup marino sus li cresten, li roucaio e li roucas. Es uno planto que trachis en pichot bouissoun emé de tijo lignouso, l'enflourejado douno d'èr à-n-espigo.
Usanço :Èro ramassado e servié pèr faire de tè. Se prenié en tisano subretout pèr se desembrounca.
Port : Erbo
Taio : 5 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2300 m
Aparado : Noun
Juilet à setèmbre
Liò : Cresten
- Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Euroupenco
Ref. sc. : Sideritis hyssopifolia L., 1753